Psychoterapia a problemy zdrowia psychicznego

  • Home /
  • Blog /
  • Psychoterapia a problemy zdrowia psychicznego

Psychoterapia a problemy zdrowia psychicznego

Schematy zachowania

Gdy człowiek dorosły zgłasza się do psychoterapeuty ma już ukształtowaną osobowość i co teraz? W artykule Skąd biorą się zaburzenia zdrowia psychicznego? opisałam jakie znaczenie dla kształtowania się naszej psychiki i powstawania zaburzeń osobowości mają pierwsze 3 lata życia. Okresu tego świadomie nie pamiętamy i w życiu codziennym często go ignorujemy, gdyż wydaje się nam, że nasze życie zaczęło się zgodnie z naszą świadomą pamięcią i nasz los kształtują późniejsze doświadczenia. Jednak czasami zauważamy, że mimo naszych usilnych starań i prób zmiany naszych wzorców zachowania, cały czas powtarzamy określone schematy lub reagujemy w podobny dla nas sposób.

Psychoterapia a problemy zdrowia psychicznego

Psychoterapia oparta o nieświadomość może nam pomóc zająć się odtworzeniem pierwszych lat życia

Dlaczego tak się dzieje? Jeżeli pacjent spotyka się z psychoterapeutą w regularny sposób (określony na początku w terapii) zaczyna on tworzyć relację i więź z terapeutą. Jeżeli trwa to dłuższy czas, a psychoterapeuta zdobył odpowiedni rodzaj wykształcenia, to zaczyna orientować się on w sposobach funkcjonowania pacjenta. Natomiast pacjent w nieświadomy sposób zaczyna odtwarzać w trakcie sesji swoje pierwsze lata życia, psychoterapeuta poznaje w jaki sposób pacjent wchodzi w zależność z terapeutą, jakie są najczęściej stosowane mechanizmy obronne, z jakiego okresu w naszym życiu pochodzą i jak komplikują dorosłe życie. Pacjent w sposób nieświadomy zaczyna tworzyć z psychoterapeutą relację jak z matką, a następnie jak z innymi ważnymi osobami w życiu. Wraz z upływem czasu psychoterapeuta dowiaduje się coraz więcej o pacjencie, nie tylko na podstawie tego co pacjent mu mówi, ale również obserwując jego reakcje np. czy jest w stanie dostosować się do zasad i reguł terapii, znosić zależność, przerwy w terapii, ale także jak reaguje na to co terapeuta mu mówi. Jeżeli pacjent jest w stanie z nami współpracować, zastanawiać się, znosić frustracje i czerpać korzyści z terapii, to możemy wnioskować o dziecku przyjmującym pokarm z wdzięcznością. Jednak nie zawsze udaje się tak łatwo osiągnąć oczekiwany efekt, bo przecież do psychoterapii zgłaszamy się z problemami. Dlatego we wspólnym interesie pacjenta i terapeuty byłaby taka praca, która pozwoliłaby osiągnąć taki stan. Terapeuta pracuje nazywając często pacjentowi, to co się z nim nieświadomie dzieje, na co reaguje oraz co może utrudniać mu współpracę.

Przebieg psychoterapii

Pacjenci nieświadomie zaczynają w psychoterapii odtwarzać historię swojego życia i tak np. pacjent, który w dzieciństwie doświadczał opuszczeń fizycznych lub psychicznych ze strony opiekunów może bardzo silnie reagować na przerwy między sesjami, a próby interpretacji może odbierać nie jako pomoc, lecz jako opuszczenie. Wszystko to przeżywa według swoich schematów i fantazji. Taka osoba może mieć tendencje do zrywania terapii, stosowania nagłych emocjonalnych reakcji, a nieobecność terapeuty może byś traktowana jak trauma. W życiu codziennym może się to objawiać trudnością z utrzymywaniem bliskich i satysfakcjonujących relacji. Sukcesem jest możliwość nazwania tego co się dzieje i przepracowania tych problemów. Wówczas to pozytywne doświadczenie pacjent zaczyna automatycznie przenosić na swoje zewnętrzne życie i ten sposób lepiej sobie w nim radzić.

psycholog Ewa Mich - Frankowska

16 stycznia 2021